Terapia pedagogiczna- obejmuje pomoc psychologiczno-pedagogiczną, zajęcia korekcyjno-kompensacyjne i stymulująco-usprawniające oraz wszelkie inne działania specjalistyczne, których celem jest niesienie pomocy dzieciom ujawniającym różnego rodzaju nieprawidłowości rozwoju i zachowania. Zaburzenia rozwojowe i wychowawcze koryguje się poprzez odpowiednie oddziaływanie psychologiczne i pedagogiczne.
Jakie dzieci poddawane są terapii pedagogicznej?
Terapia pedagogiczna jest szczególnie ważna na początku kariery szkolnej dziecka. Brak osiągnięć w nauce często wiąże się z trudnościami w czytaniu, pisaniu czy liczeniu. Dlatego nauka czytania i nauka pisania często wchodzą w zakres zajęć korekcyjno-kompensacyjnych. Terapia pedagogiczna obejmuje dzieci:
- o inteligencji przeciętnej i niższej niż przeciętna,
- z zakłóceniami funkcji wzrokowych i słuchowych,
- z zakłóceniami i opóźnieniami rozwoju ruchowego,
- o zaburzonym rozwoju procesów emocjonalno-motywacyjnych,
- z zaburzeniami zdolności matematycznych,
- z obniżoną grafomotoryką ręki piszącej.
Liczba uczestników zajęć wynosi do pięciu osób. Zajęcia prowadzą specjaliści, posiadający przygotowanie do tej formy terapii.
Cele i zasady terapii pedagogicznej:
- stymulowanie i usprawnianie rozwoju funkcji psychomotorycznych dziecka,
- wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach uczniów,
- eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich emocjonalnych konsekwencji,
- dostrzeganie uzdolnień dziecka,
- usuwanie przeszkód adaptacyjnych ucznia w środowisku szkolnym.
Zasady terapii pedagogicznej to:
- indywidualizacja środków i metod oddziaływania korekcyjnego – dla każdego uczestnika zajęć dobierany jest indywidualny program, dostosowany do potrzeb i możliwości dziecka,
- powolne stopniowanie trudności w nauce czytania i pisania – przechodzenie do ćwiczeń bardziej złożonych po opanowaniu przez dziecko zadań łatwiejszych,
- korekcja zaburzeń – ćwiczenie przede wszystkim funkcji najgłębiej zaburzonych i najsłabiej opanowanych umiejętności,
- kompensacja zaburzeń – łączenie ćwiczeń funkcji zaburzonych z ćwiczeniami funkcji niezaburzonych,
- zachowanie systematyczności – zajęcia powinny odbywać się systematycznie, raz w tygodniu,
- ciągłość oddziaływania psychoterapeutycznego – zabiegom dydaktycznym powinna towarzyszyć pomoc psychologiczna.